Wees onverbiddelijk jezelf
Leven en ondernemen vanuit je essentie door onverbiddelijk jezelf te zijn
Te pas en te onpas hoor je, hoe belangrijk het is ‘jezelf te zijn’. ‘Volg je hart!’; ‘blijf trouw aan jezelf!’; ‘wees een authentieke leider!’. Maar hoe doe je dat? Hoe word je jezelf? In de 53e Masterclass van Mind&Health werd dit keer gereflecteerd op het vlak van passie en zingeving door spreker Evelien van Es (internationaal spreker, sparringpartner, teamcoach & auteur van het boek ‘Wees onverbiddelijk jezelf’).
Het onverbiddelijk jezelf worden draait om het jezelf tot in de kern, in essentie kunnen zien. Het gaat ook over het herkennen van je ego en je zelfbewustzijn vergroten zodat je ‘aan’ staat om zaken te zien die je voorheen niet hebt kunnen zien, doordat daar een filter op zat, een blinde vlek.
Durf jij het leven echt aan te gaan? Een harde voorwaarde daarvoor is dat je onverbiddelijk jezelf durft en kunt zijn en dat je jouw unieke gave ontdekt. Zodat je van daaruit je ruimte in kunt gaan nemen. Als je weet, wat jouw authentieke ‘zijnskracht’ is, kun je van daaruit helderheid creëren over jouw unieke bijdrage aan de wereld, aldus Evelien. Jezelf zijn vraagt dus zelfkennis en zelfstudie.
Weinig mensen hebben de moed om hun vleugels uit te slaan zoals het bedoeld is. De programmering en conditionering begint al in de vroege jeugdjaren met de opvoeding. Evelien trapt de avond af met drie kernvragen die je helpen je onverbiddelijke zelf te vinden en zijn:
1. Wat is dat zelf nu exact?
2. Hoe vergroot je je zelfbewustzijn?
3. Hoe manifesteer je het?
Van human doings naar human beings
Wees jezelf. Maar wat is dat zelf? “Het zelf is tweeledig: je hebt een beperkt zelf en een hogere zelf”, licht Evelien toe. Je beperkte zelf bestaat uit:
- Je persoonlijkheid;
- Je zelfbeeld;
- Je ego;
- Je zogeheten ‘nurture’.
“Nurture is de manier waarop je gevoed, gevormd ofwel geprogrammeerd wordt. Dat begint al op 3-jarige leeftijd via de opvoeding van je ouders en het leidt feitelijk tot verwijdering van jezelf. Je hogere zelf bestaat uit: je ziel, je essentie, je kern of bron, en je ‘nature’.”
We zijn human beings maar gedragen ons als human doings vanuit onze persoonlijkheid. Vraag jezelf eens af: wil je leven vanuit het ‘doen’ (ratio) of vanuit het ‘zijn’ (mens)? “We zijn vooral bezig met doen, plannen, gaan, terwijl we juist de tegenovergestelde beweging hebben te maken: de essentie is being! Onze blik mag naar binnen.”
Persoonlijkheid leidt tot disconnectie
De persoonlijkheid gaat over het afgescheiden zijn. Dit zie je op diverse manieren terug, bijvoorbeeld in een liefdesrelatie: ”Doe eens wat romantischer!” of “Wees eens wat meer betrokken!”. We stellen voorwaarden aan de ander vanuit die relatie die we met elkaar hebben. Er zijn diverse contexten te bedenken waarin we vanuit een specifieke relatie de verbinding met elkaar aangaan maar dat is niet vanuit je essentie de verbinding aangaan. Vanuit je essentie is beter omdat je dan een hartconnectie aangaat en niet een rationele verbinding legt.
Zelfbeeld onder de loep
Heb je wel eens goed geluisterd naar jezelf? Als je je echt bewust bent van de woorden die je uitspreekt (in gedachten) over jezelf dan is dat vaak schrikbarend negatief, hard en veroordelend. De meest bijtende criticus en grootste vijand zijn wijzelf. “De woorden en waarden die we onszelf toekennen zouden we nooit zo 1-2-3 naar een ander uitspreken of over hem/haar oordelen. Wat nu als je jezelf eens aan zou spreken met de uitspraak ‘Wie ben jij eigenlijk om zo over jezelf te denken?’ om dit te doorbreken”, stelt Evelien voor. Gelukkig brengen de jaren vaak mildheid en toch is deze neiging om neerbuigend over jezelf te spreken en denken hardnekkig. Het zit vaak in subtiele dingen zoals verkleinwoordjes bijvoorbeeld. Laat anderen je hierin spiegelen zodat je je ervan bewust wordt en het kunt veranderen, tipt Evelien.
Ego als speeltuin
Een veelbesproken element van je zelf is je ego. We (her)kennen allemaal direct iemand met een groot ego. Zie je ook waar dat feitelijk over gaat? Het is een beschermingsmechanisme om te zorgen dat de ander niet te dichtbij komt maar weerhoudt je tegelijkertijd ook om zelf dichtbij jezelf te komen. Datzelfde geldt paradoxaal genoeg ook voor iemand met een klein ego. Als je extreem aan anderen denkt en jezelf wegcijfert, zorgt ook dat ervoor dat je niet in verbinding staat met jezelf. Ook op dit vlak heb je een balans op te zoeken; de balans van bekrachtigende nederigheid, waarin je ego je kan dienen in plaats van tegenwerken. Is het ego per definitie een slecht iets? Zeer zeker niet. Je ego kan je helpen spiegelen en dien je als een soort speeltuin te benaderen; je gaat op ontdekkingsreis om jezelf te herinneren wie je werkelijk bent.
“Je kunt op dit moment beslissen het anders te doen. Dat kun je op elk moment. Altijd. Het niet in oordelen schieten kun je daadwerkelijk trainen en ontwikkelen. En als je denkt dat je sowieso nooit snel oordeelt dan heb je het mis! We doen het allemaal. Kijk maar eens bijvoorbeeld bij begroetingen op straat of in de auto; als jij vrolijk groet en de ander reageert totaal niet, hoe snel schiet er dan niet een vloekwoord door je heen…?”, spiegelt Evelien, “Vul niet in. Wees oordeelloos, want je kent het verhaal van die ander niet.”
Samengevat kun je stellen dat het bepaalde zelf veelal in negatieve energie is omhult. Hoe kan je steeds dieper in het hogere zelf zakken? Eigenlijk door in vertrouwen en verbinding te zijn met jezelf: eerst voelen, dan handelen. Als je contact maakt met je essentie, je zijn, je ziel, kom je voorbij je ego en kun je deze loslaten. Juist je ego zorgt vaak voor een onrustig, zoekend of opgejaagd gevoel. Maar ook als je voelt dat je in je ego zit, heb je altijd de keuze om in een andere energie te stappen op dat moment en te ervaren wat daarvan de impact is in een gesprek dat je dan voert. Het draait allemaal om bewustzijn. Misschien vraag je je af in hoeverre je jezelf kunt zijn in de huidige maatschappij. Terechte vraag maar het gaat er juist om dat je je bewust bent van het feit dat je dat bevraagt en wat voor invloed dat heeft op hoe je zit, praat en acteert. Want als je je bewust hiervan bent, kun je andere keuzes maken.
Iedereen heeft een rafelrandje
Hoe vergroten we ons zelfbewustzijn? Iedereen beschikt over een universele intelligentie, ook wel intuïtie genoemd, maar het merendeel van ons benut deze intelligentie nauwelijks. Dat komt omdat we vooral als human doings leven. De kunst is om het je te gaan herinneren en de ruimte te geven om naar boven te komen borrelen, aldus Evelien. Het inbrengen en accepteren van ieders rafelrandje geeft verbinding en meer betekenis aan een gesprek. Om meer in contact te zijn met je intuïtie, kun je het volgende doen:
- Blijf weg van de vele negatieve, toxische energie om ons heen (zoals nu de focus op angst in media)
- Blijf uit de buurt van mensen die jouw zelftwijfel versterken (en maak eventueel andere keuzes in vriendschappen en relaties)
- Vermijd competities, waardoor je je minder over jezelf gaat voelen. Competitie voeren is niet nodig
- Kijk hoe je in plaats van alleen te focussen op zwaktes ook aandacht kunt geven aan sterktes
- Wees mild naar jezelf en vraag jezelf af in elk gesprek dat je voert: ‘Wat dient mij? Wat heb ik nodig?’. Zet een duidelijke (positieve) intentie voor elk gesprek neer
- Koester waarheden boven meningen
Hoe vergroten we nog meer ons zelfbewustzijn? Door in elke situatie jezelf te bevragen op het vlak van ‘waar’ versus ‘niet waar’: “Is dat echt waar?”. Zo haal je waardeoordelen naar boven en ga je van binnen naar buiten. Door je bewust te zijn van de leugens die ons mind ons vertelt. Beken kleur en vraag jezelf telkens: ‘wat voel/wil ik echt?’. En door te observeren. Sta telkens stil en besef dat je in elke situatie twee posities kunt innemen, namelijk
- die aan de zijlijn als getuige (de bekende helikopter view of time-out)
- en die waarin je er vol instapt en meegaat in drama en emoties.
Ook hierin heb je altijd een keuze. Door metacommunicatie te plegen en regelmatig aan de zijlijn te gaan staan, ontstaat de verbinding omdat je vervolgens bespreekbaar maakt, waar het wezenlijk om gaat, wat er gebeurt en wat je voelt. Je mag jezelf ruimte geven en expressie geven aan je emoties en gedachten en hoeft deze absoluut niet in te slikken, maar doe dit wel in respect naar de ander toe.
Angst helpt je thuiskomen in jezelf
“We zijn angsthazen”, gaat Evelien vurig verder, “Wat is jouw grootste angst? Wat ligt daaronder? Vaak gaat het dan om het afgescheiden zijn van je levensvlam. En je kunt het ook positief inzetten. Als je weet wat je grootste angst is, kun je daar namelijk ook houvast aan ontleden en kracht, want het vergroot juist je veerkracht. Het is thuiskomen in jezelf. We ervaren ‘the university of life’ en leren iedere dag. Het is oneindig en geeft energie. Uiteindelijk ga je voelen dat er veel meer is dan dat wat onze mind laat zien. Ieder mens heeft trauma’s die je juist helpen dat te voelen. Het zit niet ergens daarbuiten, maar het komt vanuit je binnenste. Kom naar je kern, je essentie! Ga naar binnen en maak die vertaalslag. Voel de rust van binnen en ga doen wat je hier te doen hebt.”
Evelien sluit de avond af met een samenvattende tip, hoe je je zelfzijn maximaal kunt manifesteren en zo je onverbiddelijke zelf te zijn: kijk in ieder gesprek of je op een andere manier in contact kan komen met de ander en verbinding op een dieper niveau kan maken. Zie het als dat bezoekje aan de eerder genoemde speeltuin: probeer, speel en ontdek.
. (deze dan wit maken)
Met dank aan Evelien van Es en Debby van Soest, de schrijfster van deze blog
De blog is geïnitieerd door Mind&Health
. (deze dan wit maken)
. (deze dan wit maken)
Heeft deze blog je getriggerd, lees dan het boek van Evelien van Es: