Close

Navigeren door een hectisch leven, hoe doe jij dat?

Wie vindt ook dat het tempo van ons leven wel erg hoog ligt? En dat je flink geconfronteerd wordt door alle veranderingen in de wereld? Tijdens de masterclass ‘Navigeren door een hectisch leven, hoe doe jij dat?’ gaf executive leiderschapscoach, trainer en auteur Jo Boniszewski op 10 oktober bij Mind&Health diverse handvatten om de hectiek in je eigen leven te leren managen.

Jo Boniszewski weet als geen ander dat je als mens juist dankzij turbulente tijden in je leven groeit. Maar bepaalde issues kunnen je ook lamleggen en daar gaat het bij de masterclass om. “De kunst is om ermee te leren dansen, zodat je weer verder kunt”, zegt ze aan het begin van de gezellige & impactvolle avond.

Zelf ontdekte ze na jarenlang werkzaam te zijn als trainer en coach in organisaties dat de gebeurtenissen die mensen tegenkomen op hun werk en thuis allemaal uniek zijn. Toch merkte ze dat de thema’s die ze tegenkwam veelal overeenkwamen en dat leidde tot haar boek ‘Thrive in Turbulent Times. A Handbook for Living’, waarin ze naast haar eigen levenservaring, diverse auteurs op het gebied van literatuur, neurowetenschappen, spiritualiteit, psychologie en persoonlijke ontwikkeling als inspiratiebronnen aan het woord laat.

De eerste stap

De eerste stap richting inzicht krijgen is te reflecteren. Volgens Jo is de beste manier om even tot stilstand te komen en jezelf bepaalde vragen te stellen. Om bijvoorbeeld te ontdekken wat het potentieel of de kans is in een bepaalde situatie – niet te verwarren met een persoonlijk doel. Daarbij kun je jezelf de volgende drie vragen stellen:

1. Welke kans of mogelijkheid dient zich nu bij mij aan?

Hoe moeilijk de situatie ook is waar je in zit, weet dat juist die momenten waarop alles in de soep draait, voeding geven aan je potentieel. “Onthoud: hoe groter de sh*t, hoe groter het potentieel”, zegt Jo overtuigd.

2. Wie word ik gevraagd te zijn?

Om dat opkomende nieuwe potentieel vorm te geven, vragen uitdagende omstandigheden je op een bepaalde manier te verschijnen. Wie word je gevraagd te zijn? Visionair? Een activist? Geduldig? Confronterend? Compassievol? Op welke manier kies je ervoor om aanwezig te zijn?

3. Welke eerste stap moet ik nemen om bij die kans te komen?

Hier gaat het om in actie te komen. Welke eerste concrete actie zal de start zijn van het opkomend potentieel? Als je eenmaal die eerste stap hebt gezet, kun je pauzeren en weer kijken naar je potentieel. Wat wil er nu gebeuren? En wie vraagt ​​dat van mij te zijn? En zo bevind je je in de circulaire beweging, die Jo de Potentieelgerichte Aanpak uit Transformational Presence noemt.

Niet meteen in de actie-modus springen

Deze drie vragen vormen dan ook de kern van haar ‘Potentieelgerichte Aanpak uit Transformational Presence®. Geïnspireerd op het gedachtegoed van haar mentor Alan Seale. “Want,” zegt Jo “we zijn zo opgeleid in dingen doen, maar het is ongelooflijk belangrijk om bewust en volledig aanwezig te zijn en ook te kiezen hoe we aanwezig willen zijn. Dus niet meteen in de actie- of reactie-modus springen, maar juist eerst naar binnen gaan.”

Ze geeft aan dat je meer present kunt zijn en stil moet staan om te weten welke richting je op gaat. Deze vragen ziet zij als uitnodiging, niet als opdracht. Door jezelf uitnodigend te bevragen – in stilte – ontdek je wat de laag is die onder alle onrust suddert. Zo leer je vertrouwen op je intuïtie en het antwoord dat je dan hoort. Zo ontdek je het potentieel voor iets nieuws en beters in deze intense tijden vol uitdagingen.

Elke tijd is turbulent, echter is dat nu dan anders?

Het zijn altijd al turbulente tijden geweest, zeggen historici. Toch meent Jo dat het nu anders is. Natuurlijk kent elk tijdperk roerige tijden, maar het tempo van verandering en de enorme hoeveelheid aan informatie die tegenwoordig op ons afkomt, kan het menselijk brein niet meer zo goed aan. En dan zijn er maar drie factoren waarmee je die hectiek het beste tegemoet kunt treden en dat is door Stilte, Acceptatie en Vertrouwen.

De thema’s die bij Jo centraal staan in de eerste drie hoofdstukken van haar boek en die je richting geven. Nu klinken deze thema’s wellicht bekend in de oren, het heeft wel wat weg van mindfulness of van ACT, Acceptance and Commitment Therapy, en van de uitgangspunten van het Boeddhisme. Dat geeft Jo gelijk toe, er zijn meerdere ingangen om te werken met deze thema’s. Toch geeft ze haar eigen draai eraan.

Stilte vinden in jezelf

Allereerst rondom het thema stilte. Jo pleit voor het oefenen met stilte vinden in jezelf. Elke dag, liefst een paar keer per dag. Des te vaker je oefent, des te makkelijker je het kunt inzetten. Zodat als er een storm komt, jezelf het oog van die storm kunt zijn. Sta dus geregeld stil bij jezelf, neem even een paar minuten de tijd om met aandacht naar je lijf en ademhaling te gaan. Dat hoeft niet lang te duren.

Via een kleine visualisatie begeleidt ze de deelnemers, maar dat kun je thuis ook prima zelf doen of met een ontspanningsapp. Doel is om echt even bij jezelf stil te staan en tot innerlijke rust te komen. Vertragen. Door te zakken in je lichaam voel je de bodem van je eigen zijn: daar waar het echt stil is. Dat stiltepunt hebben we allemaal, alleen wij zijn vaak de verbinding ermee kwijt, door te veel in te gaan op alle turbulentie. Door regelmatig en kort te oefenen, train je jezelf om toch kalmte en rust te voelen middenin de hectiek!

Even tot stilstand komen, het is dagelijkse kost voor mij als fervente mediteerder en energiewerker. Maar de toevoeging die Jo geeft is om tijdens zo’n stilte- of meditatiemoment jezelf opnieuw twee vragen te stellen.

  1. Wat trekt mijn aandacht nu?
  2. Wat is er wezenlijk van belang daarin voor mij?

Door dit geregeld te doen, ontdek je in weerbarstige en uitdagende thema’s in je leven vanzelf wat voor jou van belang is. Hoe ermee om te gaan. Want vanuit die stilte ontstaat ruimte voor dingen die jij belangrijk vindt, waardoor je keuzes en beslissingen neemt die kloppend zijn.

Acceptatie kun je zien als een uitnodiging

De beste houding is die van Acceptatie. Jo legt uit: “Het leven is als improvisatietheater. Je krijgt iets aangereikt in het leven en moet ermee dealen. Net als een medeacteur je bij improvisatietheater ineens een andere richting op stuurt. Je wordt gevraagd het te doen met wat je wordt gegeven.” En zij kiest ervoor om bewust te kiezen voor de uitnodiging die het leven haar aanreikt.

Ze laat het toe, vecht en verzet zich er niet tegen. Dat betekent niet dat er geen oncomfortabele zaken naar boven komen, zoals boosheid, angst of verdriet. Maar als je met de zachte blik van acceptatie naar je issues kunt kijken, dan geeft dat ruimte. Het gaat hier om toestaan. Ook dan kun je jezelf weer enkele vragen stellen:

  1. Wat vertelt dit issue of gebeurtenis mij? (Ofwel wat is de uitnodiging?)
  2. Hoe voel ik me daarbij?
  3. Wat wil het mij laten zien?

Zo werk je minder vanuit het thema als probleem, maar kijk je meer wat jouw worsteling probeert te vertellen. Daarin schuilen leidraden en richtingen. Het heeft als gevolg dat je met een zachtere, meer compassievolle blik naar jezelf, anderen en je issue kunt kijken en dat biedt ruimte voor mogelijkheden om te ondernemen. Zonder je tanden in te zetten. Actieve overgave dus.

Vertrouw op de momenten die je al hebt doorgemaakt

Tot slot staat Jo uitgebreid stil bij het laatste thema: Vertrouwen. Want weet je eenmaal wat jouw kans of mogelijkheid is en weet je waartoe je wordt uitgenodigd, dan wil je ook weten hoe die om te zetten in vervolgstappen. We hechten vaak aan een bepaalde uitkomst, maar dat is niet de juiste route. Dan manipuleer je te veel. Je mag wel een bepaalde intentie hebben, maar hecht je er niet te veel aan. Laat het juist open zijn en kijk ook nu weer wat er naar boven komt drijven.

Hierbij past mooi het gedicht van Cynthia Occelli dat Jo voordraagt:

‘Als een zaadje volledig tot bloei wil komen,
dan moet het volledig ontdaan worden.
Het omhulsel breekt,
wat van binnen zat
komt naar buiten en alles verandert.
Iemand die groei niet begrijpt,

zal dit zien als totale vernietiging.’

Want stelt Jo, niets is permanent in het leven. Als de schil van het zaadje breekt, dan is er ook al groei. Hectische dingen, nare gebeurtenissen overkomen je, maar de uitdaging is ernaar te kijken als een les. De uitdaging is iets wat openbreekt, net als het zaadje in het gedicht dat het potentieel van groeien mogelijk maakt. Leren en groeien dankzij uitdagingen en turbulentie maakt je volwassen en heler als mens. Opnieuw biedt Jo een set vragen om dichter bij de kern te komen.

Stel je eerst eens een belangrijke uitdaging voor uit je volwassen leven. Eentje waar je al doorheen bent gekomen. Stel jezelf dan de volgende vragen:

  1. Wat heb ik ervan geleerd?
  2. Welke kwaliteit(en) heb ik erdoor ontwikkeld?
  3. Wie ben ik geworden dankzij deze uitdaging?
  4. Welke impact heeft dat gehad op mijn dierbaren en/of anderen?
  5. Welk potentieel lag in die uitdaging verborgen?
  6. Wat weet ik nu waarop ik kan vertrouwen?

Zo ontdekken alle aanwezigen wat voor kwaliteiten ze in zich dragen om op te vertrouwen voor de toekomst. Hoe hectisch of dynamisch de situatie ook is waar je in zit. Bijzonder dat door deze vragen te stellen je vlot en krachtig bij de kern komt. Of zoals enkele aanwezigen reageren: “Alles begint en eindigt bij jezelf”, “Mooi om te vertragen door naar binnen te gaan”, en “Wat zou het goed zijn als ze deze oefeningen eens in politiek Den Haag zouden doen.” Met die wereldblik eindigt de workshop en kijkt eenieder met iets meer rust, acceptatie en vertrouwen naar de week die voor ons ligt.

Jo Boniszewski

.

Met dank aan Jo Boniszewski en Dana Ploeger (biografisch coach en journalist), de schrijfster van deze blog,

De blog is geïnitieerd door Mind&Health 

.

Wie het leuk vindt om meer van het gedachtengoed van Jo Boniszewski te weten te komen, doet er goed aan haar boek ‘Thrive in Turbulent Times. A Handbook for Living’ te lezen. Omdat ze van oorsprong Brits is, is het boek in het Engels geschreven.

Nader kennismaken met Mind&Health?